Reizen per trein in Zwitserland is uiterst comfortabel, zoals ik onlangs weer ondervond. De Swiss Travel pass, die toegang geeft tot alle soorten van openbaar vervoer is daarbij een onmisbare aanschaf. Heerlijk achterover leunend zie ik het gevarieerde en altijd mooie Zwitserse landschap aan me voorbijgaan.

Met de trein een Grand Tour door het mooie Zwitserland

Met de ontwikkeling door Switserland Tourism van de Grand Tour zijn alle belangrijke hoogtepunten van Zwitserland in één enkele route van 1600 kilometer vervat. De Grand Tour voert door de mooiste regio’s van Zwitserland, langs vijf Alpenpassen, elf Unesco Werelderfgoedlocaties, 22 meren en doet vier verschillende taalgebieden aan. De Grand Tour is af te leggen per auto, motor, gedeeltelijk per fiets, maar ook per trein. Hallwag heeft een speciale touringkaart ontwikkeld waar de Grand Tour door Zwitserland en alle bezienswaardigheden langs dit traject in zijn opgenomen. Met deze handige app is de route, en vele andere, gratis op de smartphone te downloaden. De Grand Train Tour van Zwitserland verbindt acht verschillende routes met een totale lengte van 1280 km.

Tijdens mijn laatste reis heb ik grote delen van Zwitserland (weliswaar in sneltreinvaart) weer mogen aanschouwen. De Grand Tour door Zwitserland voerde mij van Lausanne in het zuidwesten tot aan St. Gallen in het noordoosten. In het Franssprekende Lausanne, breng ik een bezoek aan het Olympisch Museum waar ‘s werelds grootste archief van de Olympische Spelen is gevestigd. De collectie omvat meer dan 10.000 stukken. Vol bewondering kijk ik naar filmpjes en foto’s van sporthelden uit het recente en langere verleden.

Charlie Chaplin nog een keer in de hoofdrol

We vertrekken uit Lausanne en zetten koers in de richting van Montreux. Dit gebied, gelegen aan het Meer van Genève wordt ook wel de Zwitserse Riviera genoemd. In het plaatsje Manoir du Ban leefde Charlie Chaplin de laatste 25 jaar van zijn leven. In april van dit jaar wordt Chaplin’s World, het Modern Times museum hier geopend. Het museum is gevestigd op het 14 hectare metende landgoed dat de familie Chaplin in 1952 kocht. In 2008 is het verkocht aan de ontwikkelaars van het museum.

Initiator en vice president Yves Durant is Chaplin fan in hart en nieren. Hij is al veertien jaar bezig met de voorbereidingen voor de realisatie van het museum. “Chaplin sprak een universe taal. Kinderen in Afrika moeten ook lachen als ze een filmpje van hem zien”, legt hij uit. “We maken dit museum in samenwerking met zijn acht kinderen die ons het complete erfgoed, inclusief de familiefilmjes van Chaplin ter beschikking hebben gesteld”, vertelt de gepassioneerde Durant. Op het terrein worden alle materialen die aanwezig zijn opnieuw gebruikt, zo werden de tegels die rondom het zwembad lagen gebruikt om elders in het park traptreden te construeren. De bestaande gebouwen worden gerestaureerd en nieuwe gebouwen worden neergezet. Straks zal de bezoeker zich midden in de set van, bijvoorbeeld, Modern Times wanen als in een circusruimte op zes schermen films worden vertoond. De missie van Durant is om het publiek elke 30 seconde te laten lachen! Bij het museum komt een boetiek en een restaurant en in de omgeving wordt een nieuw hotel gerealiseerd. Het grote park met eeuwenoude bomen uit alle windstreken blijft vrij toegankelijk voor het publiek.

Rijke omgeving en kasteel Chillon

Het Nestlé hoofdkwartier is gevestigd in het leuke plaatsje Vevey. Aan het meer van Léman, zoals het Meer van Genève hier wordt genoemd, ligt het Nestlé Alimentarium, het grootste museum ter wereld dat volledig aan voeding is gewijd. In het meer staat het embleem van het Alimentarium, een acht meter hoge vork. En natuurlijk mag hier een standbeeld van good old Charlie niet ontbreken. In Vevey is de grandeur van vervlogen tijden nog goed voelbaar. Op de parkeerplaatsen voor de chique hotels is af te lezen dat het sommige mensen in de wereld in financieel opzicht zeer goed vergaat.

Bij de pier van Vevey stappen we op de boot die ons naar het kasteel van Chillon brengt. Dit kasteel is één van de meest gefotografeerde objecten van Zwitserland en is één van de hoogtepunten van de Grand Tour. Bij de kassa is een uitgebreide Nederlandstalige folder verkrijgbaar. Veel schrijvers werden geïnspireerd door dit middeleeuwse kasteel, mede door de langdurige gevangenschap van Francois Bonivard waar de Engelse dichter Lord Byron in 1816 een gedicht over schreef. Met ontzag kijk ik naar de enorme houten pilaren die één van de feestzalen ondersteunen. Als die eens konden praten…………..

Rheinfall: de grootste waterval van Europa

Het is tijd om de hoogtepunten van de noordoosthoek van de Grand Tour te gaan verkennen. Het Swiss Travel System voorziet in bagagevervoer voor treinreizigers. Ik reis gemakkelijk zonder bagage naar Schaffhausen, waar ik in de middag mijn koffer op mijn kamer terugvind. Dat Zwitserland een land van superlatieven is, merk ik weer als we de Rheinfall naderen: de grootste waterval van Europa waar het water van de Rijn over 150 meter breed maar liefst 23 meter naar beneden klettert. Het natuurspektakel trekt jaarlijks 1,3 miljoen bezoekers. De boot waarmee we naar de plek varen, waar je een rots kunt beklimmen voor een mooi overzicht, is grotendeels gevuld met Japanse toeristen. Braaf klimmen we in colonne de smalle trap op om na het afvuren van honderden fototoestelsalvo’s weer de terugtocht te aanvaarden. .

De oude stad van Schaffhausen is werkelijk een plaatje. Veel huizen zijn rijkelijk gedecoreerd en vooral de uitstekende balkonnetjes zijn een lust voor het oog. Schaffhausen was 1000 jaar geleden een vissers- en handelsplaats en kreeg in 1054 al toestemming voor een eigen munt en het houden van een markt. Het klooster van Allerheiligen is een rustpunt met een binnenplaats, waar de Benedictijner monniken een groot aantal bijzondere planten en kruiden verbouwen.

Een stukje Wereld Erfgoed in St. Gallen

We stappen weer op de trein om een bezoek te brengen aan het iets oostelijker gelegen stadje St. Gallen. St. Gallen herbergt een Unesco Werelderfgoed en dat staat uiteraard op het programma om bekeken te worden. Maar eerst maken we een kleine stadswandeling door de stad die tussen 1860 en 1914 hoogtijdagen vierde toen dit het centrum van de productie van linnen, kant en borduurwerk was. Het kant dat tegenwoordig in St. Gallen wordt geproduceerd, staat in hoog aanzien bij bekende modeontwerpers. St. Gallen heeft zelfs een eigen kantmuseum.

Maar eerst lopen we over de Stadtlounge in het hart van de stad. In dit gebied staan kantoren van de Raiffeissenbank. Na de voltooiing hiervan in 2005 wilde men het buitengebied op een speciale manier inrichten. Op de plaats waar vroeger het linnen gekleurd werd, heerst nu de kleur rood. De straat en het plein, de zitobjecten en zelfs een geparkeerde auto rondom de kantoren zien eruit alsof er een rode fluwelen doek overheen ligt. Door middel van grote luchtwolken wordt het plein belicht. Het verlichtingsplan kreeg hiervoor in 2008 een onderscheiding van de City-People-Light-Award.

In 612 kwamen dertien monniken uit Ierland naar St. Gallen om daar hun geloof te verkondigen. Eén daarvan, Gallus genaamd stichtte hier een nederzetting.Het klooster St. Gallen is vernoemd naar Gallus en stamt uit 1719. Rondom het kloostercomplex wemelt het van jonge mensen die hun lunchpauze benutten om zittend op de grasvelden met elkaar te kletsen en ondertussen te eten. Het totale complex is in 1983 uitgeroepen tot UNESCO Wereld Erfgoed, maar wij bezoeken het pronkstuk: de kloosterbibliotheek. Na het doorlopen van het protocol van het opbergen in een kluisje van tassen, fotocamera’s en telefoons, moeten we allemaal verplicht een paar supergrote slippers over onze schoenen aantrekken.

Voorzichtig schuifelend om niet te struikelen vergapen we ons aan de rococo hal waar aan weerszijden kasten vol boeken staan. In deze bibliotheek staan eeuwenoude boeken, waarvan een boek uit het jaar 400 één van de oudsten is. Deze middeleeuwse boeken zijn uiterst waardevol omdat er maar weinig geschriften uit deze periode overgebleven zijn. Het plafond is rijkelijk gedecoreerd met bijbelse taferelen. De conservator van de bibliotheek die ons een kleine rondleiding geeft, weet ons te verzekeren dat de boeken allemaal goed beschermd zijn tegen vuur, water, diefstal en muizen.

We lunchen met één van de gerechten waar St. Gallen beroemd om is: een traditionele St. Galler Bratwurst waarna we ons weer naar het station spoeden voor een bezoek aan het plaatsje Rorschach. Pal naast het treinstation van Rorschach ligt Forum Würth. Würth, de producent van bouten, schroeven en toebehoren heeft verspreid over Europa vijftien musea om de omvangrijke kunstcollectie van 17.000 stuks te presenteren. Forum Würth herbergt onder andere werken van Max Liebermann, Picasso, Marc Chagall, Max Ernst en René Magritte. Tot en met 22 januari 2017 is de tentoonstelling ‘Waldeslust’ te bekijken; de fascinatie voor het bos die in sculpturen en schilderijen is vastgelegd. Toegang gratis!

Een bezoek aan Zürich

Op de terugweg naar de luchthaven van Zürich is er nog tijd om het Napoleon museum Thurgau in Salenstein te bezoeken. In deze villa, schitterend gelegen aan het meer van Constance, woonde de eerste Koningin van Holland van 1817 tot aan haar dood in 1837. Hortence de Beauharnais was de stiefdochter van Napoleon Bonaparte en getrouwd met Lodewijk Napoleon die van 1806 tot 1810 Koning van Holland was. Na een turbulent leven en vele omzwervingen vestigde Hortence zich met haar zoon in villa Arenenberg. Hier ontving ze kunstenaars, dichters en andere beroemdheden uit die tijd. Dwalend door de kamers is als het maken van een tijdreis en geeft een goed beeld van het leven van de welgestelden aan het begin van de 19^e eeuw.

Meer informatie is te vinden op www.myswitzerland.com