Kopenhagen is en blijft een wonderschone stad. Vooral als de zon schijnt. Ook als ik deze zomer de Deense hoofdstad bezoek, heb ik weer mooi mazzel. De zon schijnt inderdaad en de temperatuur loopt op naar zo’n 22 graden. Ideaal weer om Kopenhagen te voet te doen. We verblijven bij vrienden die zeer nabij de hippie-enclave Christinia wonen. Vriend Michael is vandaag onze persoonlijke gids.

Rondje Christiania

Een persoonlijke gids, een echte Deen, iemand uit Kopenhagen: dat is wel echt ideaal. Want hoewel ik er al een keer of 10 ben geweest, ontdekken we wéér nieuwe dingen. We lopen door Christinia. Die kenden we overigens al. Christinia is eigenlijk een stuk eiland, die van bovenaf gezien de kenmerken heeft van een vestingsstad. Hier zat vroeger ook de militaire kazerne. Toen de kazerne verlaten achterbleef werd deze bezet door een groep hippies. Dat alles gebeurde rond 1970. De nieuwe bewoners eigenden Christiania toe. Het moest een vrije stad worden met een paar, maar liefst zo weinig mogelijk regels. Vrijheid boven alles.

De 4 basisregels en leuke huisjes

De regels in Christiania zijn simpel: niet fietsen, geen geweld gebruiken, geen harddrugs en geen foto’s maken. Dat laatste is met je mobiel verleidelijk. Maar beter niet doen. Zeker niet ongevraagd. De handhaving op de regels, worden door de bewoners zelfs uitgevoerd en dat kan soms flink uit de hand lopen. De politie is en voelt zich hier niet welkom, dus ze zullen de laatste zijn die je helpen in dit stukje vrijstaat. Je bent dus gewaarschuwd. Maar is het dan zo gevaarlijk? Nee hoor. We lopen hier met onze kinderen verbaasd en verwonderd rond te kijken naar de zelf bedachte, ontworpen, gek gebouwde en toch bewoonbare huisjes. Hele gezinnen die hier gewoon wonen. Net als wij, maar dan wars van de maatschappij.

Haat-liefde met Christiania

Hoewel… In 2009 verloor Christinia een strijd in de rechtbank over het grondbezit. De bewoners claimden dat het stuk land van hen was, omdat ze er al meer dan 20 jaar woonden. Het hooggerechtshof veegde dat idee volledig van tafel. Christiania is “gewoon” van Kopenhagen. De politiek en de bewoners van Kopenhagen hebben een haat-liefde verhouding met het gebied. Het is heel helder en klaar dat hier in (soft)drugs wordt gehandeld. Makkelijk en overzichtelijk. Bovendien trekt Christiania door dit merkwaardige karakter jaarlijks duizenden toeristen. Maatschappelijk klopt het weliswaar niet, want deze “bewoners van Kopenhagen” horen eigenlijk gewoon belasting te betalen. Dit weigeren ze echter. Je hoeft trouwens niet perse naar de centrale plek toe waar de softdrugs te koop is. Wel zo prettig om dat met je kinderen te omzeilen. Het kan gewoon.

Ontdekking 1: skiën in Kopenhagen

Terwijl de stad en de politiek diep in hun hart andere plannen hebben met dit gebied, wandelen wij als echte toeristen door het park. We respecteren de regels, we zien hoe mensen het erg leuk hebben met elkaar, er wordt muziek gemaakt en er wordt genoten. Niks geen last van allerlei spannende cowboy- en hippieverhalen. Onze gids Michael attendeert ons als we in het park de brug oversteken op een in aanbouw zijnde afvalverwerkingsfabriek. Het is er één die heel duurzaam en schoon moet gaan worden. Nog unieker is de dakconstructie. Dat moet een heuse skipiste gaan worden. Wie dus straks wil skiën, kan snel en goedkoop naar Kopenhagen. Duurzaamheid en design kan je aan Scandinaviërs wel overlaten.

Ontdekking 2: loods vol met street food

Als we Christiania uitlopen slenteren via wat nieuwe weggetjes door Christianshavn, een wijk naast Christiania gelegen. Hier worden oude typische Deense gekleurde huisjes afgewisseld met gerenoveerde pakhuizen die nu dienen als woonflats. Michael neemt ons mee naar Papirøen. Dit is een oude loods die van binnen geheel is omgebouwd tot een overdekt food plein. Leuke food trucks staan hier met een divers aanbod opgesteld. De zogenaamde street food ruikt heerlijk. Later in onze vakantie zullen we hier terugkomen om heerlijk falafel te eten. Vanavond niet, want vriend André is terwijl wij rondwandelen al druk in de keuken. We kijken uit naar al het lekkers, wetende dat André tweede is geworden in een Deense variant van Heel Holland Bakt.

Ontdekking 3: verbindingsbrug tussen Christiania en Nyhavn

We passeren vervolgens een splinternieuwe brug. De brug verbindt Christianshavn met Nyhavn. Laatstgenoemde wijk is wereldberoemd vanwege de leuke gekleurde huisjes, waar je voornamelijk horeca aantreft. Dankzij de brug hoeven we niet meer om te lopen en hoeven we ook niet te wachten op een watertaxi. De brug heeft nut. Hij ziet er qua design in mijn ogen fantastisch uit. Bovendien is de brug hypermodern. Op een merkwaardige manier kunnen de brugdelen worden weggeschoven, zodat het vaarverkeer erdoor kan. Michael vindt het design maar niks. Het past niet in het oude beeld van het centrum. Ik kan het wel waarderen. Er staan tussen de oude gebouwen immers ook een ultramodern operagebouw en theater.

Ontdekking 4: goedkoop taxiritje

We maken binnen de tijd die ons nog rest het rondje voor vandaag af. We lopen via het paleis van de koning terug in de richting van het centrum. We lopen de Strøget op, de winkelstraat die zich de langste van de wereld durft te noemen. Bij een grote fontein lopen we richting de taxi. De rit die zo’n 10 minuten duurt, is opvallend goedkoop. We zijn omgerekend € 8,- kwijt. Met de bus was dit ritje een stuk duurder geweest met het hele gezin. We zijn thuis. Het is tijd voor het diner.

Opvallend is dat we tijdens dit stukje wandeling in Kopenhagen met de skipiste, de hal met food trucks, de nieuwe brug en het goedkope taxiritje een aantal nieuwe dingen hebben ontdekt in Kopenhagen. Later in de vakantie zullen we nog verder de toerist gaan uithangen en nemen we een kijkje bij de kleine zeemeermin en gaan we een zomeravond lang heerlijk genieten van (pret)park Tivoli. Wordt dus vervolgd.

Meer informatie over Kopenhagen vind je o.a. Visit Copenhagen.