Het decor van Nassau – hoofdstad van de Bahama’s – doet je zeker weten dat je op een Caribisch eiland zit. De typische kleurrijke winkeltjes bij aankomst in de haven, de drukke straten met oude Amerikaanse wagens en niemand die er verder echt haast lijkt te hebben… Ja, zeker weten. We zijn in de Caraïben en yeah baby, we zijn op de Bahama’s.
Wie hier een idyllisch en romantisch beeld bij denkt, kan ik helaas niet voorzien van een bevestiging. Dat ligt mogelijk aan mijzelf. Ik kom namelijk met de Costa Fortuna de haven van Nassau binnenvaren. Dit cruiseschip heeft met mij nog eens ruim 2.000 passagiers aan boord die dezelfde reis met mij meebeleven. Het is er wel leuk aan boord, want ik ben namelijk een beetje bijzonder. Voornamelijk voor de Indonesische werknemers aan boord van het schip die een beetje tegen mij opkijken. Hoe kan “een van hun” nou zo rijk zijn dat hij een cruise kan maken? Tja, voor een studiereis betaal ik nou eenmaal niets. Als ze dat eens wisten. Voor een paar passagiers ben ik ook meteen de grote teleurstelling. Als ze mij vragen om handdoeken, moet ik ze namelijk teleurstellen. Want in werkelijkheid ben ik één van hen: een passagier, een massatoerist en dus nog een Indonesische werknemer.
No business, like cruise business(c) Randy Gasper
Het binnenvaren van Nassau is indrukwekkend. Links zie je het wereldberoemde en enorm grote hotel Atlantis, vaak decor van vele films en series. Het hotel doet mij herinneren aan de honeymoon van Monica en Chandler uit de serie Friends. Ook ken ik het als decor van menig pokertoernooi. Recht voor mij zie ik de cruiseparkeerplaats. We komen als laatste binnenvaren. Een stuk of 4 schepen van minimaal onze omvang en groter liggen er al. Rechts van mij zie ik de bedrijvigheid van de werkelijke inwoners. Zij brengen hun winkeltjes op orde, verkopen hun souvenirs op straat, regelen fietstaxi’s, slijten hun flesjes water en cola en staan klaar voor tours over het eiland.
Ik heb niet superveel tijd, dus een uitgebreide tour zit er niet in. Cruisepassagiers kunnen dergelijke tours vooraf aan boord al boeken. Een tip is echter om een taxichauffeur te zoeken die bereid is om voor een betere prijs je een privétour te geven. Voor een goed en eerlijk bedrag kan je op die manier veel voordeliger en veel persoonlijker kennis maken met de schoonheid van dit prachtige eiland. Want er is meer dan Nassau, zover had ik mij nog wel verdiept. Mijn gebrek aan tijd houdt mij echter vast in en rond deze hoofdstad. Let wel: het vinden van een goede en betrouwbare taxichauffeur is niet bepaald moeilijk, maar het vergt wel een stukje gevoel en mensenkennis. Ze spreken perfect Engels op de Bahama’s dus vraag even goed door om de werkelijke kennis van de chauffeur goed in te schatten. Spreek een goede prijs af waar hij zich vertrouwt bij voelt en je hebt een perfecte gids met wagen.
Beetje Las Vegas in Hotel Atlantis(c) Randy Gasper
Ook ik zet ondertussen voet aan wal en laat mij meteen met een kleiner bootje vervoeren naar Marina Village, een winkelstraatje dat je zal leiden naar Hotel Atlantis. Nu ik er toch ben, wil ik dit hotel wel eens zien. Het hotel is indrukwekkend. Het is Amerikaans groot. Begrijpelijk, want het enige wat ik in het hotel om mij heen hoor zijn Amerikanen. Alles wat ik op de Bahama’s tegenkom zijn Amerikanen. Ik vind Amerika – los van de het politieke spectrum – echter een fantastisch land, dus ik stoor mij verder niet aan hun aanwezigheid. Atlantis had overigens in Las Vegas niet misstaan. Het past precies in het straatbeeld van zo’n stad met de groteske vormen, het enorme casino, de onnodige maar prestigieuze zeeaquarium waar SeaLife Scheveningen jaloers op zou zijn, de prachtige en perfect aangelegde zwembaden die leiden naar hagelwitte stranden… Moet ik nog even doorgaan. Hotel Atlantis is prachtig. Je moet er echter wel écht van houden om in zo’n hotel te verblijven.
Meeting the big momma’s
Ik loop terug het dorp weer in. Daar zitten een soort van souvenirwinkels. Soort van in de zin van dure parfumeriezaken, diamantwinkels en kledingzaken als Versace. De enige plek waar ik nog net in staat ben de portemonnee te trekken is bij Starbucks, waar ik overigens hartelijk word ontvangen door drie stereotype “big momma’s”. Ze kijken mij geïnteresseerd aan en vragen mij nieuwsgierig waar ik vandaan kom. Als ik Nederland zeg, gillen de drie dames een typische big momma “ooooohhh!!” Om vervolgens in lachen uit te barsten. Er volgen nog net geen high fives. Word ik in de zeik genomen? Ze vragen nu nog nieuwsgieriger of ik misschien kom om lekker de beest uit te hangen tijdens de vele feesten die op de Bahama’s plaatsvinden. Ik ontken en zeg dat ik er maar even ben voordat ik weer wegvaar. De plots teleurgestelde blikken die ik waarneem bij mijn drie nieuwe vriendinnen, probeer ik echter meteen op te lossen met de stoere woorden: “Yeah, too bad, cause I heard: what happens on the Bahama’s stays on the Bahama’s!”. De opgewonden “oooooohhh!”, zijn meteen weer terug als dames mij wat stout mijn Caramel Macchiato overhandigen. Met een big smile moeten we allemaal onze prille liefde voor elkaar weer bij de deur achterlaten. Ik hoor de dames in de verte nog lachen. Zouden ze gewoon weer een toerist lekker voor de gek hebben gehouden? Wat maakt het mij nog uit. De dames vertolken nog altijd een rol in mijn verhaal die ik overal vertel als ik het over de Bahama’s heb.
Na veel Amerikanen nog meer Amerika(c) Randy Gasper
Ik vaar terug naar de overzijde van het water. Even het echte Nassau nog inlopen. De puurheid van de winkels en vele leuke terrasjes voelen veel echter dan Marina Village en Hotel Atlantis. Maar ook aan deze zijde vind je tussen alle puurheid al snel de ketens van Starbucks en Hard Rock Café in het Caribische straatbeeld. Hoewel… Als Hard Rock Café fan wil ik toch even mijn shirtje scoren. En dat lukt me zonder problemen. Echt veel andere bijzondere ontdekkingen doe ik niet in het bijzonder. Wat wel erg leuk is, zijn de vele zijstraatjes met nog meer winkeltjes en eettentjes. Het is hier echt de moeite waard om leuke souvenirs te scoren of lekker even te relaxen van een heerlijke Caribische cocktail. De mensen zijn overal bijzonder aardig en zijn echt bereidwillig om je een heel gastvrij gevoel te geven.
Het is niet verwonderlijk dat we van Costa Cruises maar beperkt tijd krijgen om een indruk te krijgen van Nassau. Na ruim een halve dag als de warme zon langzaam onder gaat, moeten we het schip weer op om via een dag op zee koers te zetten naar Fort Lauderdale. De indrukken van de Bahama’s die ik meeneem, komen niet van de hoofdstad Nassau, maar het leuke Starbucks moment, de tal van glimlachen, de Caribische warmte en het fijne gevoel wat ik over heb gehouden aan mijn bezoek. De Bahama’s zijn een prima locatie voor heel veel plezier. Maar wie voor meer komt dan alleen een glimlach, kan net zo goed een eilandje verder reizen.
Als klein jongetje wilde ik altijd al reizen. Reizen is ontdekken. Reizen is delen. Delen wat je onderweg leert, delen wat je ziet en delen wat je daarbij voelt. Naast de mooiste gebieden en de vele bezienswaardigheden, zijn het de mensen die vaak de meeste indruk op mij maken. Elke manier van leven, van zijn en van denken werkt inspirerend op mij. Dat is waarom ik reis.
