De vakantie is nog niet voorbij en dus gaan we vrolijk verder met onze leuke en voordelige uitjes in Nederland. Met een Jumbo (voorheen C1000) aan de overzijde van ons appartement kopen we daar bijna dagelijks onze boodschap. Soms als er leuke acties zijn en we genoeg kopen, ontvangen we kortingsvouchers om leuke uitjes te ondernemen met extra veel voordeel. Het leuke van onze flat is dat veel mensen weten dat wij twee jonge kinderen hebben. Ze verzamelen de vouchers graag met ons mee. Inmiddels is onze praatgrage vakantiekind ook al bekend bij menig buur. Gelukkig positief.

Met alle verzamelde kortingsvouchers bleek het nog mogelijk om alle 10 de vouchers in te leveren voor een dagje Spoorwegmuseum. Met dank aan de vouchers kwamen we op een tarief van € 6,- per persoon, in plaats van de gebruikelijke € 16,- per persoon. Op een enkele leeftijd na geldt in het Spoorwegmuseum “one price fits all”. Alleen de allesoudsten en allerjongsten vormen de uitzondering.

Prachtig entree enigszins verstopt

Het is allemaal wat moeizaam te vinden. Of ik mis tijdens het oplopen in een stukje onbekend Utrecht de bordjes. Dat kan ook. Bij aankomst staat een indrukwekkend stationsgebouw. Ouderwets qua bouwstijl, volledig gerenoveerd een aantal jaren geleden. Voor de deur ligt een ruime parkeerplaats. Buiten is het 30 graden, dus er genoeg ruimte om te parkeren. We worden hartelijk ontvangen door de verkeersregelaars en vinden zonder probleem een handige plek. Binnen in het stationsgebouw van het Spoorwegmuseum vind je de meeste logische werkplek: de kaartverkoop. We hadden wat printer-issues, maar de dame aan de telefoon zij ons met de mail bij de hand gewoon naar het museum te komen. De jongeman bij de kaartverkoop hielp ons vrolijk verder en voorzag ons van de tickets die we in het tweede deel van het museum pas nodig hebben.

Net voor het tweede deel staat de koninklijke trein van o.a. Koningin Juliana. De kinderen lezen hardop voor dat Prins Bernhard vanuit zijn werkcoupé op de meeste stations telefonische verbindingen kon leggen met de buitenwereld. Hoe anders is het nu wanneer de kinderen op tablet en gratis wifi op de iPad of tablet spelen ter hoogte van het dorp Oldeberkoop, Friesland. Tijden veranderen. Wat een welvaart hebben we toch tegenwoordig.

Een hoofdgebouw vol leuke interactieve attracties

Na het passeren van deze trein en een heuse spoorovergang komen we in het tweede deel, het hoofdgebouw. Daar staan een aantal schitterende opgekalefaterde treinen uit verschillende tijdperken. Indrukwekkende machines, ooit monsters voor velen, zullen we later in het museum nog leren. Wat gaaf. En gelukkig ben ik daar niet de enige in. Het Spoorwegmuseum heeft sinds de verbouwing zo’n 10 jaar geleden een flinke upgrade gehad. We kunnen volop dingen doen en zien, zo blijkt op de dagagenda. Er zijn voorstellingen, demonstraties en jawel… Er zijn attracties.

Zo komen we terecht op de zolder van opa Harry Gommers. Op zijn zolder kunnen we allerlei relikwieën en informatie vinden door de tijd heen wat betreft de Nederlandse Spoorwegen. Leuk om alles zo in een mooi decor verwerkt te zien. En dat is tevens de truc, want het decor is pure afleiding voor het echte werk. Er wacht ons namelijk een heuse (kinder)achtbaan die ons meeneemt in langs de “Stalen Monsters”. Een erg verrassend leuke attractie voor ons tieners. Ons vakantiekind van 8 vindt het allemaal nog wat eng. De rit van circa 2 minuten is namelijk in het donker en kent wat schrikelementen.

In het overdekte hoofdgebouw zijn er ook nog andere attracties. Zo is er een heus theater met een leuke interactieve voorstelling. Het zou volgens zeggen moeten volstaan voor onze tieners, maar wij slaan het over. In plaats daarvan bezoeken we de attractie “De Grote Ontdekking”. In de attractie wandel je met een headset door de geschiedenis van de stoomtrein. Uiteraard passeer je ook De Arend, de eerste stoomtrein van Nederland die in 1839 voor het eerst dienst deed tussen Amsterdam en Haarlem. Eenmaal deze attractie gedaan, passeren we de kop van een trein. Deze is te betreden en nog leuker: je kan zelf virtueel als machinist de trein besturen. Uiteraard moeten we ook dit doen.

Buitenterrein biedt nog meer actie

We lopen daarna naar buiten waar we vervolgens tegen een kleine speeltuin aanlopen. Er rijdt vanaf een schattig perron ook een kleine trein. Het model is de welbekende “Koploper”. De kleinste telg die bij ons te gast is, rijdt menig rondje mee. Hoewel we de drankjes daar kopen, besluiten we ons zelf meegebrachte lunch op de picknickplaats te nuttigen. Ook hier vinden we een goede balans en mooi dat het Spoorwegmuseum de mensen met een kleine portemonnee op die manier tegemoet komt. Buiten staat ook de attractie “De Vuurproef”, een coole interactieve simulator waar we zelf moeten meewerken aan het succes van onze treinrit. Althans… Dat is het verhaal, waarbij de verteller niemand minder is dan Rutger Hauer. De kinderen vinden de attractie prachtig en we doen het nog een aantal keer over. Net als de “Stalen Monster”.

Naast attracties ook theater en demonstraties

Je zou tussen de attracties door nog bijna vergeten dat we een demonstratie hebben gezien van het draaipunt van een locomotief. Ook komen we nog langs een passage vol modeltreinen. Maar laten we vooral een pluim geven aan het aardige en lieve personeel van het Spoorwegmuseum. De passie straalt er soms van af, de ander is weer behulpzaam en vriendelijk. Het is hier gewoon heel erg genieten, omdat we hier letterlijk spelenderwijs de treinen zien en de geschiedenis ervan leren. Ook de kinderen vinden het uitje meer dan geslaagd: “Ik wist niet dat je er zoveel leuke dingen kon doen,” zegt onze Lars tevreden. Ook de 12-jarige (puber) Carlijne heeft volop genoten.

Meteen terug in de realiteit

Net voor we weg willen worden we nog even met de neus op de harde feiten gedrukt. Onze kleine Timur blijkt net zulke sociale vaardigheden te hebben als Rachel. Hij raakt in gesprek mensen rondom een speelautomaat. Ze zijn afkomstig uit de Oekraïne, maar spreken middels het Russisch dezelfde taal. Wij haken in. Het is voor hen één van de laatste leuke bezigheden. Er samen nog even uit met hun dochter van 1. “We are asielzoekers”, zo zegt de man. “No, we didn’t get asiel and we will probably be deported in 3 weeks”. Zo, dat is even hele andere koek dan onze happy family. En dan te bedenken dat de mensen zijn gevlucht uit het land waar “onze” MH17 is neergehaald. Voor ons een duidelijk bewijs dat het daar niet veilig is. Maar ook als goedsprekend Engels gezin met een kind van één ben je niet welkom. We mogen het geluk van ons lot om hier te zijn geboren, koesteren. Behalve onze Timur dan, maar het lot van ons Duitse kindje is ook niet bepaald een jongensboek. Poeh, heftige reflectie zo op het eind. Maar wel een waardevolle ontmoeting.

Tel je zegeningen

De avond eindigt bij de vader en “liefmoeder” van Carlijne en Lars. We besluiten onze vakantie even bij ze langs te gaan om papa (en liefmoeder) even te laten knuffelen met de kinderen. Zo goed gaat het gelukkig allemaal samen. Zelfs zo goed dat we besluiten met zijn allen lekker patat met lekkers te eten. Dan is de wereld toch weer even helemaal anders. We zijn gezond en allemaal gelukkig. We zijn vrij en hebben het met alles wat we hebben verdomd goed. Ineens zien we van zo dichtbij hoe anders alles kan zijn. Zo klein is onze wereld. We zijn zo gezegend.

We tellen daarom onze zegeningen. Alle zegeningen. Vandaag meer dan ooit.

Kosten

– 5 x entree: € 36,- (met dank aan Jumbo-actiekorting)
– 8 frisdranken: € 17,70
– parkeerkosten € 59,20

Totaal kosten vandaag: 50,95
Totaal kosten vakantie: 375,40 (dag 13)

Het eerstvolgende geplande uitje is waarschijnlijk dinsdag. Dan gaan we naar “ons” Apenheul. Tot die tijd mogelijk even geen verslag.