Waar iedereen rechtsaf slaat naar Barcelona wil ik jullie laten zien dat linksaf slaan naar Madrid ook zeer de moeite waard is. Onlangs ben ik met een vriendin drie dagen naar de hoofdstad van Spanje geweest en het heeft mij aangenaam verrast. Ik ben zelfs een beetje verliefd geworden op deze stad. Dit komt misschien ook door mijn liefde voor eten want dat Spanjaarden van eten houden is mij wel duidelijk geworden. Ik neem jullie hierbij mee naar het land van de tapas en de sangria, maar ook het land van de sfeervolle straatjes en pleinen.
Op de luchthaven van Madrid kun je eenvoudig via de vele automaten een metrokaartje kopen die je in ongeveer 40 minuten naar het centrum brengt. Voor een driedaagse metrokaart ben je 18,50 kwijt en hiermee kun je drie dagen onbeperkt door de stad heen reizen. De metro’s rijden hier om de 2 à 4 minuten. Laten onze voetjes dit na een dag slenteren al heel erg kunnen waarderen. We willen natuurlijk alles uit deze drie dagen halen wat er in zit. Mijn schoenzolen hebben het ternauwernood overleeft.
Foodddd
Na de koffers in het hotel te hebben gebracht gingen we op pad. Onze eerste stop was bij het beroemde plein Puerta del Sol. Bekend van tv waar op 31 december alle Madrilenen massaal bijeen komen om de jaarwisseling met elkaar te vieren. Het eerste wat ons hier opviel waren de prachtige etalages van bakkerij La Mallorquina. Zie je het voor je? Twee hongerige foodies fotograferend en hunkerend voor de etalages. Het zal er ongetwijfeld lachwekkend hebben uit gezien. De taartjes bewaarden we voor een later tijdstip. De straatjes rondom Sol zijn fantastisch. Prachtig versierde gebouwen met de mooiste ornamenten aan de gevels. Misschien is het ook beter om omhoog te kijken naar deze ornamenten in plaats van opzij want je krijgt spontaan trek van alle winkels die de lekkerste Ibérico hammen verkopen. Als je op een gegeven moment een van de zijstraatjes in duikt kom kom je terecht op het Plaza Mayor. Misschien wel het meest gefotografeerde plein van Madrid. In het midden van het plein kijkt koning Felipe III vanaf zijn paard statig toe op alle bezoekers. Een prachtig beeld uit het jaar 1616. Er zijn negen poorten waardoor je het plein op en af kunt en we hebben een willekeurige poort gekozen naar de aangrenzende straatjes. Het heeft ons naar een heerlijk ouderwets tapas restaurant geleid. Zo eentje waar het niet zou misstaan om met je overgrootouders te gaan eten, de sfeer doet je er denken aan de Middeleeuwen maar het eten is er echt fantastisch. De twee hongerige foodies waren inmiddels echt uitgehongerd en we kregen al snel een groot bord voor ons neus met de lekkerste gedroogde plakjes worst en kaas ( onze kaas uit Nederland smaakt toch echt wel lekkerder, tsja we blijven kaaskoppen he ). We bestelden er ook nog een grote aardappeltortilla bij. Voor het geval dat. Onze eerste kennismaking met het lekkere eten in Madrid was een feit. Hallo tapas!
Tussen de locals in Malasaña
Van twee hongerige foodies naar een hongerige beer. De beer van Madrid die aardbeien uit de boom eet is hèt symbool van Madrid. En je bent niet in deze stad geweest zonder dit beeld te hebben gefotografeerd. Gewoon op Puerta del Sol waar we eerder die dag uit de metro zijn gestapt. Het beeld stelt verder niet veel voor maar toch moet je hier netjes op je beurt wachten om met hem op de foto te mogen. Onze volgende stop zou eigenlijk de Egyptische tempel van Debod zijn zodat we hier de beroemde zonsondergang zouden kunnen gaan zien. We zagen nog net op tijd dat deze tempel op maandag gesloten is. Dan doen we dat de volgende dag maar. Ons alternatief was de enorme vestiging van Primark met zijn vijf verdiepingen op de Gran Vía. Ik denk werkelijk dat je hier een hele dag rond kunt dwalen en met 20 nieuwe outfits naar buiten kunt stappen. Wat moesten we lachen om al die mannen met hun zure gezichten die op de trappen zaten te wachten tot hun partners klaar waren met shoppen. Ik zeg succes mannen. Misschien had ik ze moeten vertellen dat er om de hoek een Starbucks zit. Alhoewel, dit was eigenlijk leuker! De eerste dag sloten we af in de hippe wijk Malasaña. Hier vind je gekleurde straatjes en leuke kleine tapas restaurantjes. En ga hier vooral niet eerder naartoe dan 21:00 want de meeste restaurants openen dan pas hun deuren. Bij Lateral stonden de mensen buiten in de rij te wachten. En terecht want wat hebben we hier lekker zitten eten. Tussen de locals. Des te leuker!
Goed begin van de dag
Om nog even in de sfeer van al dat lekkere eten te blijven heb ik nog twee leuke ontbijttips. Wij kwamen in de wijk Malasaña twee leuke ontbijt tentjes tegen. Crepes & Waffles is de eerste die we hebben uitgeprobeerd. Van calorieënbommen tot smoothies van vers fruit. Drie keer raden waar wij voor zijn gegaan. Juist! In Madrid ga je natuurlijk niet voor een smoothie maar voor een wafel of pannenkoek belegd met ijs, chocola en slagroom. Oh en fruit, dat dan weer wel. Het tweede tentje die we uit hebben geprobeerd is Le Pain Quotidien. Hier kan elke foodie zijn hart ophalen. Van vegan en healthy tot ambachtelijke taartjes en verse croissants. Heerlijk om de dag mee te beginnen wanneer je in Madrid bent.
Als je dan toch je buikje rijkelijk gevuld hebt kun je erna makkelijk een flinke wandeling door het park gaan maken om de calorietjes te verbranden. Vanavond moeten er weer tapas gegeten worden natuurlijk. Het El Retiro Park is voor mij toch wel favoriet in Madrid met zijn 130 hectare. Vroeger behoorde het stadspark toe aan het paleis van de koning, helaas is dit paleis verwoest maar het park is bewaard gebleven. Een must visit. Hier kun je heerlijk slenteren langs de vele fonteinen en standbeelden, bootje varen op het meer of genieten van het zonnetje op een van de vele bankjes. Straatmuzikanten krijg je er gratis bij. Ook hier kun je natuurlijk neerploffen op een terrasje. Ik vond het er werkelijk fantastisch. De Madrilenen komen er in de weekenden zelf ook erg graag. Ik begrijp heel goed waarom. Na wat uurtjes ontspanning in het park werd het tijd om de andere grote hotspot van de stad te bekijken. Santiago de Benarbéu, het stadion van grootmacht Real Madrid. De tempel van Cristiano Ronaldo. Als groot voetbalfan stond dit hoog op mijn lijstje om te bezoeken en we hebben er werkelijk 3,5 uur doorgebracht. De stadiontour is ontzettend goed in elkaar gezet en een echte aanrader. Je krijgt ontzettend veel te zien, je loopt langs de vele bekers die deze club gewonnen heeft ( hier heb je serieus al een dik uur voor nodig ) en langs de kleedkamers met bubbelbaden. En natuurlijk krijg je het heilige gras te zien, de spelerstunnel en een kijkje van bovenaf het stadion in. De 25 euro is het dubbel en dwars waard. Doordat ze zoveel bekers hebben gewonnen die we allemaal moesten bekijken kwamen wij natuurlijk veel te laat het stadion uit en was de zon al onder aan het gaan. Hierdoor is poging twee om de Tempel van Debod te zien mislukt. Bedankt Ronaldo. Morgen dan maar voor poging nummer drie gaan. Ook deze avond sloten we af bij Lateral waar de rij buiten nog langer was dan gisteren. Toch maakt het ons niets uit want we zijn in Madrid. We genieten volop.
Nog meer hotspots ..
De laatste dag hebben we natuurlijk het Koninklijk Paleis bezocht want dat mag je niet overslaan als je in de hoofdstad bent. In heel Madrid troffen we hier de meeste toeristen aan. De koninklijke familie woont hier niet, ze gebruiken het paleis alleen nog voor officiële gelegenheden. Het is opengesteld voor publiek en ook als je niet naar binnen gaat valt er rondom het paleis genoeg te zien. Op bepaalde dagen en uren mag je het paleis gratis bezoeken als burger van de EU. Na deze verplichte stop zijn we richting de volgende verplichte stop gegaan. Het Edificio Metrópolis moet je gezien en gefotografeerd hebben wanneer je in Madrid bent. Op de hoek van de Gran Vía staat dit gebouw te schitteren met zijn koepel van 24 karaat bladgoud. Je kunt er niet in maar ondanks dat zéker het langslopen waard.
Poging nummer drie om de Egyptische Tempel van Debod te kunnen bewonderen liep helaas ook op een mislukking uit. Onderaan de heuvel waar deze tempel op gelegen is kwamen we er achter dat het in de middag tussen 14:00 en 16:00 gesloten is. Jullie kunnen wel raden op welk tijdstip wij er stonden. Iets met een vloek van de Farao, ik ben er nu dan ook echt van overtuigd dat deze vloek echt bestaat. En wat doe je dan als je je teleurstelling wilt verhelpen? Inderdaad, tapas eten. En waar kan dat beter dan in de markthal van Madrid, El Mercado de San Miguel. De historische markthal werd al gebouwd in het jaar 1909 en nog steeds is de oude sfeer met originele ornamenten bewaard gebleven. In het midden van de markt staan lange tafels met krukken waar je kunt genieten van de vele lekkernijen die hier te koop worden aangeboden. We sluiten onze citytrip met heerlijke tapas af en genieten van de fijne sfeer die hier hangt.
Madrid. Ik kan het iedereen aanraden die Barcelona al gezien heeft of wanneer je gewoon te midden van de locals wilt vertoeven. De vloek van de Farao was ik snel vergeten en heb ik hem ook meteen maar vergeven nadat ik mijn broodje met Ibérico ham voorgeschoteld kreeg. Je bent leuk Madrid, we hebben van je genoten. Wie weet tot snel!
