Ik wilde de afgelopen weken al een tijdje ” er tussen uit.” Echter werd mij dit vrij moeilijk gemaakt door de huidige regelgevingen en reisrestricties. Tot ik op een beetje een rare ingeving kwam; terwijl ik reisideeën zat op te doen, las ik over pelgrimsroutes. Dit zijn wandelroutes die al honderden jaren, sommigen zelfs duizenden jaren bestaan, die je kunt bewandelen. Zoiets had ik nog nooit gedaan en dacht naja, waarom ook niet.
De route die ik zou gaan bewandelen is de zogenaamde St. Jacobsroute – Weg van Le Puy. Deze loopt in Frankrijk van het gelijknamige Le Puy en Velay naar St. Jean Pied de Port en is een route die helemaal door loopt naar Santiago de Compostella. In totaal zou het gaan om 275 kilometer, niet al te veel maar ook niet al te weinig om te voet af te leggen.
Heenreis
Eenmaal geboekt, werd ik een paar dagen later ‘s ochtends vroeg om 5 uur opgehaald door een busje die mij naar het beginpunt in Le Puy zou brengen. Helemaal van Utrecht naar Le Puy lopen (1000 km) was met toch net even teveel van het goede. Leuke mensen ontmoet in de rit naar het beginpunt, die allemaal ook de route zouden gaan lopen.
Onderweg hebben we een pauze gemaakt bij een groot benzine station ergens in Luxemburg. Hier had ik eindelijk even wi-fi, dus ik maakte er gelijk gebruik van om even mijn Facebook en e-mail te controleren en kijken of ik nog wat gewonnen had bij bet365. Uiteindelijk kwamen we pas heel laat aan bij een soort hostel in Le Puy, zo rond 1 uur ‘s nachts en zijn we direct in slaap gevallen.
De wandelroute zelf
De volgende dag werden we allen wederom erg vroeg, om zo’n 5 uur, gewekt, om te beginnen met de pelgrimstocht. Ik dacht al gelijk: ‘’waar ben ik aan begonnen?,’’ maar goed, toch even mijn backpack gepakt, wandelschoenen aangetrokken, twee boterhammen met pindakaas gegeten en vervolgens met de groep in het ochtendgloren, met het dauw nog op het gras, mee gegaan.
De eerste paar uur vond ik het eigenlijk vrij saai , aangezien we alleen maar langs grasveld na grasveld bleven wandelen. Toen we uiteindelijk bij een mooi Carcasonne-achtig stadje kwamen, begon het als een pelgrimstocht te voelen; dit zag er mooi uit. Dit dorpje lag zo’n 25 kilometer van Le Puy en hier hebben wij uiteindelijk met de groep uitbundig gedineerd en overnacht in een hostel.
De tweede dag begon wederom weer erg vroeg, maar dit keer had ik er vreemdgenoeg meer zin in. Stap voor stap begon dit te voet reizen een soort vorm van mediteren te worden. Ik had al veel trekkers ontmoet in mijn leven, maar dat het zo’n ervaring kon zijn, had ik niet verwacht.
Uiteindelijk ben ik 8 dagen met de andere pelgrims van stadje tot stadje doorgelopen, helemaal naar de eindbestemming St. Jean Pied de Port. Het was een unieke ervaring en hoewel ik een van de jongste, niet-gelovige reizigers in de groep was, kan ik het lopen van een pelgrimstocht iedereen aanraden.
