Cuba staat op het randje van een nieuwe tijd, met veranderingen die bepalend zullen zijn voor het leven van de Cubanen. Een aantal veranderingen zijn al merkbaar, anderen zullen nog even op zich laten wachten. De sfeer op straat is er nog; gekleurde oldtimers die statig door de straten rijden, vergane glorie zichtbaar aan de charmante vervallen gebouwen … en de muziek. Zwoele, opzwepende salsa muziek, terwijl je over de pleintjes van Havana loopt…

Herinneringen die mij bijblijven zijn vaak de ontmoetingen op reis. In Cuba is het gemakkelijk infiltreren in het Cubaanse leven. Zo kun je overnachten in zogenaamde Casa particulares; slapen bij de Cubanen thuis. Bewoners stellen een deel van hun huis beschikbaar als gastenverblijf en geven je met zelfbereide maaltijden het gevoel thuis te komen.

Van Havana naar Trinidad

Vanuit Havana reed ik met eigen huurauto over de ietwat hobbelige wegen naar Trinidad. In dit pastelkleurige dorpje parkeerde ik de auto voor het huis van Hugo. Een hartverwarmende oude man, hij was mijn Cubaanse opa op reis. Wiegend in zijn stoel zat hij voor de openslaande deuren buurtbewoners te begroeten. Een gezonde sociale controle, ook voor mij. Hij gaf me tips over wat te bezoeken en waar uit te gaan. En ’s avonds liet hij de meest uitgebreide maaltijden voorschotelen, dat een groot verschil was met wat ik in restaurants kon krijgen. Een vooraf georganiseerde tour per bicitaxi stuurde mij langs lokale scholen en sigaarfabriekjes, plekken waar ik voor mijn gevoel anders niet gekomen was.

Cuba pur sang… voor mijn gevoel.