Namibië staat al jaren op onze wenslijst en nu is het zo ver. We combineren onze reis door Zuid-Afrika met een twaalfdaags bezoek aan Namibië. Omdat de afstand tussen Kaapstad en Windhoek 1.600 kilometer bedraagt, besluiten we om dit deel te vliegen. Vanaf hier doen we Namibië met een huurauto. Op de luchthaven van Windhoek staat een witte Almera te glimmen in de zon. Na een dag en een nacht in Windhoek zijn we er klaar voor. We koersen naar de B1 en rijden zuidwaarts. Op naar de woestijn, op naar het rode zand. Op zoek naar avontuur.
Waar is de bezinepomp?
Helaas zit er geen goede kaart van Namibië bij onze reispapieren. Van de autoverhuurmaatschappij krijgen we een mapje met enkele deelkaarten van het land. Niet echt handig omdat je zo geen overzicht hebt. We hebben zelf ons navigatiesysteem meegenomen waarvoor we een speciale kaart voor Zuid-Afrika en Namibië hebben gekocht. Op het scherm zie ik maar één lijn: B1.
Ons reisdoel vandaag is Sossusvlei in het zuidwesten van het land. De voorgestelde route (370 km) loopt via Rehoboth en daarna de zandbak in. Onze benzinemeter geeft aan dat de tank nog voor driekwart is gevuld en we besluiten niet te tanken in Rehoboth. Iets waar je toch alert moet zijn als je Namibië met een huurauto doet. We zullen er later namelijk spijt van krijgen omdat de aangegeven pomp op de kaart van de verhuurmaatschappij bij Rietoog niet meer bestaat en we met knijpende billen bij Büllsport de D 854 pakken naar Sesriem. Na zeven uur rijden en net genoeg benzine bereiken we op de Outpost.
Video Namibië met een huurauto
Wasborden en zand happen
Vooral de D-wegen zitten vol gevaarlijke sporen en puntige stenen. Lekke banden zijn hier geen uitzondering. Bedenk dat je bijna geen andere bestuurders ziet, die je om hulp kunt vragen. In het zuidelijke deel van het land heb je grote delen zonder gsm-ontvangst. Op deze laatste 80 kilometer hebben we meer tegenliggers en inhalers dan op de rest van de route. We leren als snel het verschil tussen Namibiërs en toeristen. Met name de automobilisten met een ZA (Zuid-Afrikaans) kenteken, laten ons diep in het zand happen. Als we door een ZA-kenteken worden ingehaald, gooit de bestuurder zonder nadenken, direct na zijn inhaalmanoeuvre de auto naar links waardoor wij minuten lang in zijn stofbaan rijden.
De Namibiërs hebben duidelijk meer ervaring met het rijden op stofwegen. Zij blijven na het inhalen zolang mogelijk op het rechterdeel van de zandweg rijden, waardoor jij zicht blijft houden op de weg. Dit laatste is erg belangrijk want de krachtige 4×4 wagens en de vrachtwagens veroorzaken de vele, hoge en scherpe sporen in de C- en D-wegen. Sporen waarin jij met de personenauto akelig terecht kunt komen, zeker als je in een stofwolk rijdt.
Ik wil ook wat zien!
Na vier dagen onze eigen Dakar rally te hebben gereden, komen we in de kustplaats Swakopmund aan. Heidi, de eigenaresse van Organic Square Guesthouse informeert naar onze reisplannen en vraagt ter loops of wij in de Almera rijden die voor de deur staat. Als we dat beamen, pakt ze een kan koffie en nodigt ons uit om samen een nieuwe route die we ook door Namibië met een huurauto kunnen gaan doen. Het doel van het tweede deel van onze reis is Etosha National Park in het noorden van Namibië. Laat Spitzkoppe, Brandburg en de Himba community voor wat het is en kies voor de B-wegen is haar advies. Na twee heerlijke stranddagen in Swakopmund volgen we haar plan. De B2 leidt ons naar Karib, daar pakken we de C33, in dit geval ook een geteerde (rode) route naar Omaruru, Kalkfeld en Outjo. Hier volgen we de aanwijzingen Etosha National Park en na ruim zes-en-een-half uur rijden en bijna 500 kilometer verder checken we in bij Okaukuejo Wildlife Resort.
Op de route die Heidi ons heeft voorgesteld, zijn steeds benzinestations binnen een onderlinge afstand van 100 kilometer bereikbaar.
Aan het einde van deze lange rit zucht mijn lief
“dankzij de geteerde wegen heb ik vandaag eindelijk iets van het landschap gezien”.
Zelf rijden in Etosha National Park
Etosha is niet alleen het grootste wildpark van Namibië maar van bijna heel Afrika. Alleen het Serengeti National Park is groter. Etosha beslaat met haar bijna 23.000 km² meer dan de helft van ons land (41.526 km²). Het hart van het park is de uitgedroogde bodem van het zoutmeer dat hier tot 1996 lag. De pan zoals ze dat hier noemen, omvat 4.731 km² en dat is meer dan tien procent van ons land. Zelfs vanuit de ruimte is de pan duidelijk te zien. Op de foto van de ESA/NASA zie je een witte vlek dat is de bodem van de opgedroogde zoutpan.
Namibia Wildlife Resorts
Op zes locaties in dit uitgestrekte park heeft het Namibia Wildlife Resorts (NWR) accommodaties en/of campings aangelegd rondom waterplaatsen. Wij hebben o.a. geslapen in Okaukuejo (ongeveer in het midden van de zuidrand) en Namutoni (150 km ten oosten van Okaukuejo). Achteraf gezien hadden we liever twee nachten in Halali geslapen en een in Namutoni. Halali ligt precies midden tussen Okaukuejo en Namutoi en heeft een schitterende waterplek waar dagelijks veel dieren komen. Britt die naast me zit en hier voor de vierde keer logeert, zegt dat je er bijna je horloge op gelijk kunt zetten wanneer de kudu’s, springbok, giraffe, zebra’s en olifanten hier komen drinken.
Gravel wegen in het park
Op de toegangswegen naar de twee grote resorts (Namutoni en Okaukuejo) na, zijn alle parkwegen van zand en/of gravel. De twee genoemde toegangswegen zijn geteerde rijbanen. Als het droog is, en dat is het meestal, kun je met de huurauto er zelf op uittrekken. Een 4×4 is geen must, een 2×4 is wel ideaal en geeft je meer comfort dan onze Almera. Als je op deze zand- en gravelwegen rijdt, moet je denken aan het rijden op gladde wegen in ons land. Ga nooit vol op de rem staan, want dat glijdt de auto weg. Rem af op de motor en houd altijd voldoende afstand. Ook hier belemmeren de stofwolken je zicht, wees daarop bedacht. De hekken rondom de resorts sluiten dagelijks gemiddeld om 19.00 uur en gaan ’s morgens om 06.30 uur weer open. In de drie grote resorts is een benzinestation (filling station) aanwezig.
De wegen in Namibië
Namibië is een van de dunst bevolkte landen ter wereld. Op elke vierkante kilometer wonen gemiddeld twee mensen. In tegenstelling tot 408 in ons land Er zijn maar weinig grote of middelgrote steden. In de hoofdstad Windhoek wonen bijna 400.000 mensen. Buiten deze stad zijn er weinig steden die meer dan 100.000 inwoners tellen. De belangrijkste steden, Windhoek, Swakopmund, Walvisbay, Keetmanshoop, Otjiwarongo en Tsumeb, zijn met geteerde wegen met elkaar verbonden. Die wegen hebben een B-nummer en zijn op de kaart rood ingekleurd. Daarna volgt de categorie C-wegen, de betere zandwegen en tot slot de D-wegen die wij tot wasbord-zandweg hebben omgedoopt. Ruim 80% van de wegen is onverhard én onverlicht. Hierdoor is in het donker rijden GEEN optie en dan hebben we het nog niet over de overstekende dieren en onveiligheid tijdens de nachtelijke uren.
Onze ervaring is dat je Nabimië met een huurauto (in ons geval een Almera) gemiddeld 40 kilometer per uur op een D-weg kunt rijden en circa 60 op een C-weg. Houd hier rekening mee als je een reisroute plant. Als je veel op C en D-wegen rijdt, is een afstand van 300 km per dag het beste en veiligste advies.
Tips voor huurauto’s
- Check de bandenspanning als je de huurwagen ophaalt;
- Controleer of er een goede reserveband aanwezig is, een die goed op spanning is;
- Tank bij voorkeur bij ieder benzinestation dat je ziet omdat je nooit weet wanneer de volgende komt;
- Zorg dat je altijd voldoende water bij je hebt (5 L. fles in de kofferbak is geen luxe);
- Huur bij voorkeur een 2×4. Een 4×4 is niet echt nodig of je moet van dit type houden;
- Denk aan een geldig internationaal rijbewijs!
- Neem een zaklamp mee
Nuttige reisboeken en sites
- Te Gast in Namibië
- The Lonely Planet Namibia & Botswana
- Verkeersbureau Namibië
- Op zoek naar leuke lokale tips? Surf eens naar Abang Africa of kijk op Better Places.
© tekst, foto’s en video Wilma Lankhorst
Meer lezen over Namibië?
